Een werknemer is lang niet altijd strikt gehouden aan een concurrentiebeding? De rechter zoekt naar werkbare situaties.

Een mondhygiëniste tekent als ze in dienst treedt bij een tandartspraktijk een concurrentiebeding. Dit stevige beding verbiedt haar in een straal van twintig kilometer rondom het praktijkadres een andere baan als mondhygiëniste uit te voeren. Bovendien geldt het concurrentiebeding tien jaar na uitdiensttreding.

Na acht jaar in loondienst wil de mondhygiëniste toch als zelfstandige beginnen. Ze heeft daartoe de kans een zogenoemde stoel te huren bij een tandartspraktijk die wel in een straal van twintig kilometer binnen het werkgebied van haar huidige werkgever ligt. De mondhygiëniste meldt haar werkgever dat zij deze plannen heeft, maar deze keurt ze af. Ze zegt toch schriftelijk haar baan op en vraagt de kantonrechter het concurrentie- en relatiebeding te schorsen. De rechter schorst het concurrentiebeding, en houdt het relatiebeding een beetje in stand.
De werkgever gaat n beroep en eist onder meer dat het de werkneemster wordt verboden tot twee jaar na beëindiging van het dienstverband zich te vestigen als mondhygiëniste. Ook mag ze geen relaties van de werkgever behandelen en benaderen. De werkneemster is echter van mening dat ze bereid is het relatiebeding na te komen en de werkgever inzage te geven in het klantenbestand.
De kantonrechter oordeelt dat het relatiebeding wordt gehandhaafd, maar de vorderingen inzake het concurrentiebeding worden afgewezen. Het betekent dat de werkneemster haar eigen bedrijf eindelijk kan beginnen.
De werkgever gaat in hoger beroep, maar ook hier slaagt hij niet. Zo hoeft de werkgever zich geen zorgen te maken over de overname van klanten, aangezien ze een praktijk overneemt die geen nieuwe patiënten accepteert. Bovendien biedt de werkneemster aan drie jaar lang inzicht te geven in het klantenbestand.
Ook vindt de rechter de vrije arbeidskeuze doorslaggevend. Ze kan meer verdienen door deze stap en haar woonwerkverkeer verbetert enorm. Bovendien kan ze als zelfstandige beter haar uren indelen, wat beter uitkomt in verband met arbeid en zorg. De rechter wijst alle vorderingen van de werkgever af en veroordeelt hem in de proceskosten.

bron: pwdegids.nl