Reflectie en werk

Op dit moment heeft ongeveer één op de vijf werknemers ervaring opgedaan met een coach. Sommigen vinden dat een grote groep. Maar van mij mag het naar de honderd procent. Kom je niet verder? Gaat het je niet snel genoeg? Ben je ontevreden? Overweeg dan serieus een coach in de arm te nemen. Ontevredenheid kan een goede drijfveer zijn om verder te komen in het leven. Maar als je dit probeert op te lossen op de manier waarop je het altijd hebt gedaan, zul je krijgen wat je altijd hebt gekregen. Nieuwe invalshoeken dienen zich pas aan als je bijvoorbeeld een boek leest of met iemand over je situatie spreekt.
Boeken kunnen een grote bron van inspiratie zijn. Zelf ben ik ooit geïnspireerd geraakt door het boek ‘Ik ben oké, jij bent oké’ van Thomas Harris. Maar daarvoor moest ik éérst de drempel van de boekhandel over. Iedereen die de passiviteit wil overwinnen, moet op enig moment een drempel overgaan. Deze universele gedachte helpt je daarbij: ik ben goed genoeg om meer over mezelf te weten te komen. Daarna koop je bijvoorbeeld een boekje, ga je praten met een vriend of stap je naar de huisarts omdat je een oplossing wilt voor je geestelijke nood. Maar eerst moet je jezelf op een of andere manier belangrijk genoeg vinden om die tweeduizend bits per seconde te willen verruimen.

Tegenwoordig is het zo dat je bij de wat grotere organisaties naar personeelszaken of het bedrijfsmaatschappelijk werk kunt stappen als het niet lekker gaat. Als je een paar dagen ziek bent, komt de arbodienst bij je thuis: ‘Wat is er aan de hand?’ Als blijkt dat je kampt met een probleem, zul je al snel het advies krijgen met iemand te gaan praten. Vanuit de organisaties worden steeds meer aanzetten gegeven om de drempel over te gaan. Tenslotte is het in het belang van de organisatie je weer zo snel mogelijk aan het werk te krijgen.