Kijken naar onszelf. Wat gebeurt er ’s ochtends in de badkamer? We zien onszelf op ons slechtst. Als je ’s ochtends in de spiegel kijkt, ontmoet je jezelf voor het eerst. In sommige badkamers bestaat de verlichting uit een karige TL-buis. Dat licht niet prettig uit. Dergelijke verlichting maakt je extra kritisch op jezelf: je ziet die dikke ogen, wallen, vouwen in het gelaat, pukkels en rimpels extra goed. Dat is dan je eerste kennismaking met jezelf, nadat je een aantal uren weg bent geweest van de aardse realiteit. (Ja lezer, u bent per dag gemiddeld acht uur weg uit de aardse realiteit! Waar bent u dan, als ik vragen mag?) Op dat eerste moment in de badkamer komt er een bevestiging of je oké bent: ja of nee? Je wordt óf blij met jezelf óf je denkt: dit is het niet vandaag. Daarna begin je aan jezelf te knutselen, lagen aan te brengen, Je ‘eronder te krijgen’ , je ‘kaal te maken’ en je ‘zicht te verbeteren’. Laten we met elkaar stellen dat vijftig procent van ons blij is met onszelf? Het is een ruwe gok, want er zijn geen badkameronderzoekscijfers. En nadat wij met onszelf in de weer zijn geweest, stappen we de badkamer weer uit: de ontevredenheid is eronder gesmeerd, de dag tegemoet.

Eigenlijk is dit een vreemd begin van de dag. wat vroeger op te staan en wat oefeningen te doen om wakker te worden, voordat ze zich opmaken voor de dag, lijken meer fit en fris te zijn en een beter zelfbeeld te hebben. Goedemorgen!